Χρήστος Ματσιαρόκος: "Ο ηθοποιός συνιστά τροφή για σκέψη και εξέλιξη στο θεατή."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει Φώς», για εσάς τι είναι ο ηθοποιός;

Για 'μένα ο ηθοποιός είναι το μέσον λόγο του οποίου ο θεατής θα δει πιθανόν στοιχεία της συμπεριφοράς του να αποκαλύπτονται, που μέχρι πρότινος ο ίδιος δε γνώριζε. Έτσι θα μπει στη διαδικασία να προβληματιστεί, ακόμη και να τα αλλάξει, είτε σε ατομικό είτε σε γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο. Άρα ο ηθοποιός συνιστά τροφή για σκέψη και εξέλιξη στο θεατή.

Αυτό τον καιρό που σε βρίσκουμε;

Αυτόν τον καιρό, είχα μια συμμετοχή στη σειρά του Μανούσου Μανουσάκη "Κόκκινο Ποτάμι", επίσης συμμετείχα σε αρκετά διαφημιστικά και τέλος είμαι σε συζητήσεις για μια θεατρική παράσταση που θα ξεκινήσει από Ιανουάριο, αλλά ακόμη δεν πρόκειται για κάτι ανακοινώσιμο.

Ποιος από τους ρόλους που έχετε ενσαρκώσει πιστεύετε πως είναι πιο κοντά στον πραγματικό σας χαρακτήρα;

Όλοι οι ρολόι είναι ξεχωριστοί και σίγουρα με τον κάθε ρόλο ο ηθοποιός έχει κοινά στοιχεία, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.

Με το ρόλο στον οποίο εγώ εντόπισα πιο πολλά κοινά στοιχεία από άποψη χαρακτήρα, είναι ο Πάβελ από τη "Βάσσα Ζελεζνόβα" του Μάξιμ Γκόργκι. Ο Πάβελ είχε ένα πάθος και ένα πείσμα για τους στόχους και τα θέλω του που κι εγώ τα αναγνωρίζω πολύ στον εαυτό μου.

Πόσο η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει το χώρο σας;

Όπως κ σε κάθε τομέα, έτσι και στην υποκριτική, η οικονομική κρίση την έχει επηρεάσει πολύ. Εγώ δυστυχώς ανήκω στη γενιά των ηθοποιών που βγήκαμε στην αγορά εργασίας κυριολεκτικά εν μέσω κρίσης. Εκ των πραγμάτων γίνονται λιγότερες δουλείες και με λιγότερα χρήματα. Αυτό βέβαια δε θα πρέπει να μας αποθαρρύνει από τους στόχους μας, οπότε κι εγώ με τη σειρά μου προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα όσο πιο αισιόδοξα μπορώ και να μην το βάζω κάτω.

Μιλήστε μας για μία αστεία και μία δύσκολη σκηνή που ζήσατε πάνω στο σανίδι.

Αν κ δεν έχω μεγάλη εμπειρία ακόμη, έχω ξεχωρίσει διάφορες στιγμές: μια δύσκολη στιγμή που θυμάμαι στη σκηνή ήταν στην πρεμιέρα της παράστασης που συμμετείχα πέρσι, "Χανς Κολχάας", όπου χτύπησα το χέρι μου και θυμάμαι την προσπάθεια μου να μην αποσυντονιστώ. Όσον αφορά τις αστείες στιγμές, έχουν υπάρξει πάρα πολλές γιατί εκ φύσεως είμαι πολύ της πλάκας και έχω την τάση να γελάω ιδίως σε στιγμές που δεν πρέπει... Γενικότερα γελάω με οτιδήποτε αστείο ευτράπελο συμβαίνει στη σκηνή και ιδιαίτερα με την προσπάθεια του κάθε ηθοποιού, συμπεριλαμβανομένου κι εμένα, να το καλύψει, οπότε δεν μπορώ να αναφερθώ σε ένα και μόνο συγκεκριμένο συμβάν.

Ποιον ρόλο ονειρεύεστε κάποια μέρα να ερμηνεύσετε στο θέατρο;

Γενικότερα έχω διάφορους ρόλους που ονειρεύομαι να υποδυθώ. Κι αυτή ακριβώς είναι και η γοητεία του επαγγέλματος, το οτι υπάρχει ποικιλία και κάθε φορά καλείσαι τον κάθε ρόλο να τον εξερευνήσεις ούτος ώστε να τον ερμηνεύσεις. Ενδεικτικά ρόλοι που με ιντριγκάρουν είναι ο Ριχάρδος ο 3ος, ο Ιάγος και από τη Δεσποινίδα Τζούλια του Στρίντμπεργκ ο Ζαν.

Πολλοί συνάδελφοί σας δραστηριοποιούνται σε άλλες χώρες, π.χ. στην Κύπρο, και ζουν μόνιμα εκεί ή πηγαινοέρχονται. Θα μπορούσατε ή θα θέλατε να κάνετε κάτι ανάλογο;

Και θα μπορούσα και θα ήθελα. Εξάλλου στο παρελθόν έχω έρθει κοντά στο να το κάνω, λόγω μιας δουλειάς που έγινε στην Κύπρο. Γενικότερα είμαι ανοιχτός σε οποιαδήποτε ευκαιρία, ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται να βρίσκομαι εκτός Ελλάδας.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες μας;

Για 'μένα, ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να βρίσκει τι τον ευχαριστεί και τον γεμίζει κ να προσπαθεί να το καταφέρει. Να εστιάζει στις επιθυμίες του, κι όχι σε οτιδήποτε άλλο τον απομακρύνει απ' αυτές.