Γιάννης Βαγιωνάς: "Ηθοποιός είναι ένας δηλωμένος ψεύτης που λέει αλήθειες."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;
Ένας
δηλωμένος ψεύτης που λέει αλήθειες. Ένα δύσκολο επάγγελμα που απαιτεί
διαρκή έρευνα και εκπαίδευση. Όσο για το
φως, η Δημιουργία είναι αυτή που μου φωτίζει τον ορίζοντα.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;
Είμαι
στις τελευταίες πρόβες μιας πολύ ενδιαφέρουσας παράστασης που λέγεται
«Καραντίνας Γελοιογραφίες» και σκηνοθετεί η Σοφία Φραγγή. Ένα πειραματικό έργο
που έχει ως αφορμή την καραντίνα που βιώσαμε αλλά με προεκτάσεις στην καραντίνα
της καθημερινότητας αν την ορίσουμε ως ένα ατέρμονο επαναλαμβανόμενο πρόγραμμα
στο οποίο μόνοι μας έχουμε γίνει δέσμιοι. Δύο άνθρωποι σε οριακές καταστάσεις,
λόγω χρόνιου εγκλεισμού, συνομιλούν. Η σχέση τους μπορεί να είναι συζυγική,
συναδελφική, ακόμα και να πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που συνομιλεί με τον
εαυτό του. Οι σκέψεις που κάνει κάποιος όταν είναι μόνος στο σκοτάδι.

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορεί η Τέχνη να τις κάνει καλύτερες;
Αν
κάποιος προσπαθήσει να ζήσει χωρίς να ακούει μουσική ή να βλέπει ταινίες θα
καταλάβει πόσο καλύτερη κάνει τη ζωή του η Τέχνη. Η Τέχνη μπορεί να
αποτυπώσει το πρόσωπο της
πραγματικότητας, να προτείνει ένα φαντασιακό πρόσωπο, ακόμα και να δώσει λύσεις
αφυπνίζοντας τον θεατή.

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;
Γιατί
είναι το πιο γοητευτικό επάγγελμα. Δεν ξέρω αν όντως οι ηθοποιοί πληθαίνουν σε
σχέση με άλλα επαγγέλματα ή απλώς πολλοί ασχολούνται με το θέατρο πηγαίνοντας
σε ένα εργαστήρι θεάτρου. Όποιος και αν είναι ο λόγος, η θεατρική παιδεία
πιστεύω πως πρέπει να είναι μέρος της παιδείας του ανθρώπου.

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;
Δεν είναι πάντα τα ίδια. Το χειροκρότημα δεν είναι δεδομένο. Πολλές φορές νιώθω σαν αθλητής ταχύτητας που μόλις έχει τερματίσει. Τα συναισθήματά μου είναι ανάλογα με τη θέση κατάταξης..
Τα
όμορφα συναισθήματα υπάρχουν όταν έχει συντελεστεί διάλογος με το κοινό. Όταν η
παράσταση έχει καταφέρει να μετακινήσει
τους θεατές.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;
Διάφορα!
Έντομο σε στόμα συναδέλφου, σκηνικά να πέφτουν, μουσική να μην παίζει ποτέ, να
υποτίθεται ότι βρισκόμαστε σε ταράτσα και κάποιος να γλιστράει και να πέφτει
θεωρητικά από 10 ορόφους αλλά να συνεχίζει να παίζει μιας και είχαμε άλλη μισή
ώρα έργο!

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την υπόλοιπη χρονιά;
Καταρχάς θέλω να πάμε περιοδεία με την
«Καραντίνας Γελοιογραφίες» αν και δεν ξέρω πόσο αυτό είναι εφικτό στην παρούσα
περίοδο. Στη συνέχεια ελπίζω να συνεχιστεί και ολοκληρωθεί μία δουλειά που
ξεκίνησε λίγο πριν την καραντίνα και με την έξαρση του ιού έχει μείνει πίσω.
Τέλος θέλω να κάνω ταξίδια με παρέα όμορφους ανθρώπους.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;
«Απέναντι στο δικό σου εαυτό να είσαι
αληθινός» Άμλετ

