Κώστας Κουτρούλης: "Η σχέση που δημιουργείται ανάμεσα σε θεατή και ηθοποιό πάντα συγκινεί, ο κόσμος έχει ανάγκη να “συνομιλήσει’’ με κάτι ή κάποιον άμεσα."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Δεν ξέρω... είμαι μικρός για να δώσω δικό μου ορισμό. Αλλά μπορώ να προσθέσω την φράση ενός άλλου μεγάλου, του P. S. Hoffman: "Να γίνεις ηθοποιός, είναι σύνηθες. Να γίνεις καλός ηθοποιός, είναι δύσκολο. Να γίνεις σπουδαίος ηθοποιός, είναι βασανιστήριο.'' Είναι ένας τρόπος ζωής που αν δεν τον βιώνεις, δεν τον καταλαβαίνεις. Είσαι μια μαριονέτα στα χέρια του υποσυνείδητου.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Νιώθω πολύ τυχερός που συμμετέχω για δεύτερη χρονιά στην "Προσωπική Συμφωνία'' του R. Harwood, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά στο Από Μηχανής Θέατρο με τον Νικήτα Τσακίρογλου, τον Χρήστο Βαλαβανίδη και με έναν θίασο που θα χρειαζόμουν μια παράγραφο για τον καθένα και που τους ευχαριστώ έναν - έναν ξεχωριστά για όσα μου πρόσφεραν. 

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Ναι; Ισχύει αυτό; Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι περισσότερος από πριν κάποια χρόνια. Αλλά αν ισχύει, τότε νομίζω πως η οικονομική κρίση οδηγεί πιο πολλά παιδιά να σκεφτούν να σπουδάσουν κάτι που πραγματικά τους αρέσει μιας και η λύση "Πανεπιστημιακές σπουδές'' και η οικονομική αποκατάσταση απ' αυτές μοιάζει σαθρή.

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;

Πάμε για ποτό!!... :-) Δεν είναι το ίδιο για όλους. Αν είσαι σε μια παράσταση που σου αρέσει νιώθεις αλλιώς. Αισθάνεσαι γεμάτος ευγνωμοσύνη γι'αυτό που κάνεις και χαρά αν όλα πήγαν καλά. Μπορεί να έχει προβληματισμούς αν κάτι δεν πήγε καλά, όμως είσαι σίγουρα γεμάτος ζωή. Κι υπάρχει και η προσωπική σου ζωή. Μόλις αφήσεις το κουστούμι του ρολού φοράς πάλι το δικό σου, με τα δικά του προβλήματα.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Κάποτε, βγαίνοντας από την σκηνή στο φινάλε ενός έργου είχε μουδιάσει τόσο πολύ το πόδι μου από μια συνεχή στάση του σώματος που είχα, που καθώς περπατούσα προς την κουίντα "έπεφτε'' το πέλμα μου. Έφυγα υποβασταζόμενος. Μετά την παράσταση ήρθαν κάποιοι θεατές και μου είπαν: "Συγχαρητήρια, πάρα πολύ καλός! Ειδικά το σημείο που έκανες τον Καραγκιόζη στο τέλος!'' Νομίζω απλά χαμογέλασα και συμφώνησα...

Εν καιρώ οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως ο κόσμος συνεχίζει να επενδύει στο θέατρο σαν μέσο πολιτισμού και διασκέδασης;

Ναι, πιστεύω ότι το θέατρο δεν έχει χάσει την αξία του. Οι παραστάσεις είναι πολλές και το κοινό μοιάζει λίγο μπροστά τους. Η σχέση που δημιουργείται ανάμεσα σε θεατή και έργο ή ηθοποιό πάντα συγκινεί και ο κόσμος έχει ανάγκη να "συνομιλήσει'' με κάτι ή κάποιον άμεσα.

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την νέα χρονιά;

Σχεδιάζω να γυρίζω μια δικιά μου ταινία μικρού μήκους. Επίσης ανοίγουμε οικογενειακά έναν καινούργιο χώρο τεχνών στο Κουκάκι τον Μάρτιο και ευελπιστώ εκεί να υπάρξει μια πειραματική σκηνή καλλιτεχνών που θα επικοινωνήσουν. Επιθυμία;... Ένα μεγάλο ταξίδι ή πολλά μικρά... 

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Η ζωή είναι δικιά μας και κάθε δευτερόλεπτό της έχει αξία. Ας την πάρουμε στα χέρια με αγάπη γι' αυτό που είναι και χωρίς φόβο, ας την κάνουμε την πιο όμορφη περιπέτεια.